Op naar Kanchanaburi

2 januari tot 5 januari 2017

We werden die morgen om 7u30 netjes in het hotel opgehaald met een busje en naar een verzamelplaats gebracht zoals echte toeristen. Wat verwarring, zoals gewoonlijk. Dat witte busje daar, ja dat , daar moesten we in. Het waren trouwens allemaal witte minibusjes. Onze medereizigers hadden allen een witte stikker opgekleefd en .voorzien van een kleine tas of rugzakje.

Wij zonder stikker en met 2 kleine en 2 reuze rugzakken. Deze hadden blijkbaar een”plaatsprobleem”. Iedereen binnen, rugzakken op trapje en snel schuifdeur toe gezwaaid.Alles was mee.

Met dat rugzakkenprobleem waren wij met gevolg de laatsten die de bus op moesten: 1 plaats naast de driver: Rene met zijne neus aan het voorraam. De Tweede plaats laatste bank:  ik tegen het zij- en achterraam. Begon rustig mijn verhaal te schrijven op  pc-ke. Het was tergend stil in die Van, toen de letterkes begonnen te verspringen op het schermpje en daarna zelfs de hele zinnen zag ik dat het er vooraan nogal fel aan toe ging in het drukke verkeer. De driver dacht dat gans het Thaise wegennet een race parcour was en zijn buske de formule 1 wagen van Hamilton. Ik weet niet hoe Rene zich kweet van zijn taak als navigator, co-piloot!?

Na een 1,5u  in Kanchanaburi over de finisch. De “groep” stapte uit, wij ook. Bijhorende gids verward vanwege de twee niet gestikkerde met de reuze rugzak. De tiketten voor het museum klopten niet…

Te voet op weg naar ons hotel, overmoedig omdat het planneke ongeveer 1,5 km aangaf. Na de intensieve rugzakwandeling ( voor ons genoeg voor de dag) deden we navraag bij de locals. Weinig Engels, niet gekend enz. Zeer behulpzaam als ze waren kwamen we toch bij een multi-linguist terecht , werden met tuk-tuk naar ons verblijf gereden. DAT HADDEN WE NOOIT TE VOET GEKUND. Slecht planneke. Direct voorzien van motoscooter, goed planneke bij infobureau, nodige trein- en bustiketten voor de volgende dagen. Het kon beginnen. Links rijden en weer even wennen aan het motorvoertuig, platte rust en avondverkenning in de stad. Thais plake voor de honger en Chang bierkes voor de dorst. Geslapen gelijk rozekes .