Phitsanulok

8 januari 2017 - Sukhothai, Thailand

7 januari

Phitsanulok

We scooterden weer maar eens naar het busstation en bussten 67 km verder naar de vernoemde stad. Aangekomen hadden we een hongertje, net achter de hoek van het busstation gingen we op de lekkere etensgeur af. Een kraampje, enkele houten tafels  met stoelen. Kippensoep met rijst, dat was wat Rene aanwees op de vergane foto’s boven de gaarkeuken. Ging al even in de pot kijken, een dikke hele kip lag in de groentenbouillon te gare. De nodige potjes pikant op tafel, het schotelke kwam eraan, mmm lekker was dat zo gewoon aan de rand van de baan. Ondertussen alle tafeltjes bezet met de locals. Dat is nu eens echt leuk.

Verder te voet een kilometerke of 2 op zoek naar de grote tempel ( geen ruine deze keer), een Prangh ( afgeknotte toren) en nog zo wat van die dingen. Het zou een actueel zeer belangrijk boeddhistisch vereringsoord zijn.

We zagen hem al staan van ver de witte Pranh met zijn gouden afgeknotte punt ( ook vol duiven). Ons door de marktsituatie wriemelen kropen we de  hoge treden op  tot onder de “knot”. Een piepkleine ruimte met een gouden schrijn waaronder de een of andere zijn asresten rusten en een vergezicht over de stad.

Vervolgens een tempel binnen tussen enkele devote bidders geknield voor de grote gouden boeddha ( dachten we toen nog). Dat vlammetje boven zijn met krullen bedekte hoofd leek me toch wat miniem volgens de gedetailleerde beschrijving in onze boekjes. Maar ja, je bent tenslotte je eigen gids.

Buiten gekomen merkten we dat we eigenlijk aan de achterzijde van de belangrijke tempel stonden. En ja achter het hoekje een bedrijvig volkje bij mekaar, in en uit het tempelcomplex dremmelend met gesloten lotusbloemen  en reukstokjes als offergaven. Wij dremmelden mee binnen, ook op onze blote voeten ( dat MOET in iedere religieuze omgeving!), armen en benen goed bedekt( MOET ook). Daar zat hij dan zie , de in het boekje beschreven boeddha torenhoog op zijn pedestal, met de vlam van onder zijn oren rond heel zijne kop en alles in schitterend goud. Steeds met de eeuwige  gelukzalige glimlach naar zijn vereerders . We knielden eveneens in de prachtig gedecoreerde grote Vihara ( laten we zeggen troonzaal), ervoor zorgend dat onze tenen niet in de richting  van  het gouden beeld te steken , we zouden  ons schuldig maken aan de grootste heiligschennis in de boeddhistische activiteit.

Foto maken mocht wel, maar alleen vanuit geknielde positie. Ziede mij al bezig, knieschuifelend de beste positie kiezen om die Gouden zo perfect mogelijk in mijn camera te kieken??? Grappig maar ja we respecteren dat hé.

Morgen hop naar Chiang Mai!

( zit een beetje achter met verslagske en foto's volgen ook nog. Leve WiFi!)

Foto’s

2 Reacties

  1. Marijke Degrauwe:
    11 januari 2017
    Ik zie je al bezig Gerdje, met je grappige " snoet ". Zolang Boeddha zijn licht uitstraalt blijft het goed ! :-)
  2. Nelly.:
    11 januari 2017
    Gerdje en Rene het zijn weer mooie foto's hé dat met die lange brug en die witte lampen en die Gouden Boeddha , en nu met al dat lekker eten ( die kip )
    natuurlijk en zie maar de je niet te veel kilo's aan komt of je moet gaan dieëten al jullie eens terug komen , en we wachten al op het volgende verhaal groetjes Tonny en Nelly.